วันที่ 8 เมษายน 2557 จากสุวรรณภูมิสู่ฮาเนดะ

และแล้ววันนี้ก็มาถึง...ก่อนหน้านี้ก็เกิดเรื่องยุ่งเกี่ยวกับงานนิดหน่อยแต่ก็ผ่านมันมาได้  วันนี้เราสองคนเดินทางมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิเร็วมาก มาก่อนเคาน์เตอร์เช็คอินเปิดเป็นชั่วโมงๆ  ระหว่างที่นั่งรอเคาน์เตอร์เปิดพักใหญ่ๆ ดูนาฬิกา อ๊ะ! ได้เวลาอาหารเย็นพอดี  ไปหาอะไรรองท้องกันก่อนดีกว่า และร้านที่ถูกเลือกเป็นร้านแรกของจุดเริ่มต้นในการเดินทางครั้งนี้ก็คือ ร้าน Maisen

ร้าน Maisen เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นที่เน้นขายหมูทอดทงคัตสึ  มี 4 สาขา คือ Siam Paragon  สีลมคอมเพล็กซ์ J-Avenue และสนามบินสุวรรณภูมิ  โดยสาขาสนามบินสุวรรณภูมิตั้งอยู่ที่ชั้น 3 (อยู่ใกล้ประตูทางออกหมายเลข 8) เราเคยได้ยินมาว่าสาขาสนามบินสุวรรณภูมิพิเศษกว่าสาขาอื่นๆ ตรงที่เปิดให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง แต่พอเราถามพนักงาน  ถ้าจำไม่ผิดพนักงานบอกว่าปิดตีสี่เปิดตีห้านะ (ความจริงก็ถือว่าเปิดเกือบจะ 24 ชั่วโมงนั่นแหล่ะ) ชุดที่เราสั่งมีชุดทงคัตสึสันในกับชุดเมนูสุกี้ยากี้คุโรบูตะ ไข่ออนเซน   สำหรับรสชาติของอาหารชุดทงคัตสึสันในอร่อยมากอย่างไม่มีข้อสงสัย ส่วนชุดสุกี้ยากี้ก็ใช้ได้อยู่แต่สีสันอาจดูจืดไปนิดเมื่อเทียบกับภาพที่แสดงในเมนู

                หลังจากจัดการกับอาหารมื้อเย็นเสร็จก็ได้เวลาเคาน์เตอร์เช็คอินเปิดพอดีแถวยังไม่ยาวมาก เราได้เป็นคิวที่ 3 ของแถว หลังจากเช็คอินเสร็จก็เข้าไปเดินเล่นใน duty free กันต่อ แต่ก็ดูผ่านๆ ไม่ได้ดูอะไรเป็นพิเศษ เพราะว่าเรามีจุดมุ่งหมายอยู่ที่ King Power Lounge (เพิ่งกินอิ่มกันมาไม่ใช่หร๋า) จริงๆ แล้ว ก่อนหน้าที่จะเดินทางเราไปทำบัตรเครดิต SCB King Power  เพิ่มอีกใบนึงนอกจาก Family Plus ที่ใช้อยู่เป็นประจำ เนื่องจากสามารถใช้บริการฟรีได้ที่ King Power Lounge ฝั่ง Platinum & Crown Member และสามารถพาผู้ติดตามเข้าไปได้อีก 2 คน เลยอยากทดลองดูว่าใช้ฝั่ง Platinum & Crown Member ได้จริงหรือเปล่า สรุปแล้วว่าใช้ได้ อาหารเครื่องดื่มก็เยอะพอสมควร มีสลัด แซนวิช ทีรามิสุ เค้กต่างๆ  น้ำผลไม้ ชา กาแฟ  รวมทั้งเครื่องดื่มประเภทแอลกอฮอล์ วันที่เราไปเมนูพิเศษประจำวัน คือ ผัดไทยกุ้งสด ก็ลองชิมนิดหน่อยๆ รสชาติใช้ได้อยู่  นอกจากนี้  ที่ฝั่ง  Platinum & Crown Member  มีบริการห้องอาบน้ำด้วย ก่อนเดินทางถ้าลืมอาบน้ำมาก็มาอาบที่นี่ได้นะ

เอาล่ะใกล้จะสามทุ่มครึ่งแล้ว ได้เวลา Boarding แล้วเตรียมพร้อมขึ้นเครื่องเดินทางไปฮาเนดะกัน ใช้เวลาเดินทางประมาณ 6 ชั่วโมง 10 นาที  พอขึ้นเครื่องได้ประมาณ 1 ชั่วโมง แอร์โฮสเตสก็เสิร์ฟอาหารค่ำ  ขาไปเป็นเมนูเดียวกับที่ Maisen เลย แต่เป็นสุกี้หมูแบบน้ำแห้ง  ส่วนรสชาติบอกไม่ถูก อาจจะเป็นเพราะเราจุกเต็มที่แล้ว กินได้ไม่กี่คำก็ไม่ไหวแล้ว ส่วนคุณโยกี้ได้แค่เบียร์ Kirin ก็นอนหลับสบายแล้ว

ประมาณตีห้าเข้าเขตญี่ปุ่น เราก็ไม่หลับไม่นอนละ นั่งเล็งหน้าต่างด้านซ้ายมือว่าจะเห็นภูเขาไฟฟูจิอย่างที่เค้าบอกจริงไหม เล็งไปเล็งมา เอ๊ะ!  สามเหลี่ยมสีขาวๆ ไกลๆ มันดูคุ้นๆ นะ  ใช่จริงๆ ด้วย เลยสะกิดคุณโยกี้ให้ดูด้วย แต่มันไกลมาก ถ้าไม่สังเกตดีๆ ไม่เห็นนะเนี่ย (555) ฝากไว้ก่อนแล้วจะไปเยือน....

ในที่สุดก็ถึงแล้ว...เย้!!  6 ชั่วโมงนิดๆ มันจิ๊บๆ (โอ๊ย...เมื่อยคอ)  หลังจากนี้จะไปต่อกันยังไง ค่อยมาว่ากันต่อนะจ๊ะ จะถ่ายภาพ  JAL ถ่ายไม่ได้ เอา ANA แทนละกัน  คราวหน้าลอง ANA บ้างดีกว่า...